Informacja prasowa 29 11 2010 Reforma emerytalna a finanse publiczne w Polsce, ● STUDIA ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Informacja prasowa
Warszawa, 29 listopada 2010 r.
UZDRAWIANIE FINANSÓW PUBLICZNYCH TAK,
ALE NIE KOSZTEM REFORMY EMERYTALNEJ
Likwidacja wpłat do OFE, czyli II filaru systemu emerytalnego, jest niekorzystna zarówno dla
finansów publicznych, jak i dla przyszłych emerytów i nie moŜe zastąpić reformy finansów
publicznych – twierdzą autorzy najnowszego raportu „Reforma emerytalna a finanse publiczne
w Polsce”, opublikowanego dzisiaj przez Fundację FOR Leszka Balcerowicza. Gdyby w ciągu
ostatnich 11 lat wszystkie przychody uzyskane z prywatyzacji przeznaczono na pokrycie
kosztów transferów do OFE, to dzisiaj część długu publicznego, jaka przyrosła w związku z
transferami do OFE, mogłaby być o ok. 75 proc. niŜsza niŜ jest w rzeczywistości.
Od kilku tygodni zarówno w rządzie, jak i w mediach, toczy się gorąca dyskusja na temat
optymalnego sposobu naprawienia obecnego systemu emerytalnego. Eksperci Fundacji FOR, Wiktor
Wojciechowski i Andrzej Rzońca z Rady Polityki PienięŜnej, odnieśli się do tego sporu w raporcie
„Reforma emerytalna a finanse publiczne”, przedstawionym dzisiaj podczas konferencji prasowej z
udziałem Leszka Balcerowicza, załoŜyciela FOR.
Wśród głównych propozycji zmian w systemie emerytalnym, rozwaŜanych obecnie przez Radę
Gospodarczą, moŜna wskazać dwie skraje propozycje. Pierwsza z nich zakłada utrzymanie obecnego
podziału składki emerytalnej pomiędzy dwa konta emerytalne w ZUS (12,22 % płacy brutto) i w OFE
(7,3 % płacy brutto) oraz wprowadzenie zmian zwiększających efektywność inwestycji OFE. Druga -
całkowitą likwidację kapitałowej części systemu emerytalnego, co oznacza finansowanie przyszłych
emerytur wyłącznie z I filaru. Według autorów raportu propozycja całkowitego zawieszenia składek
do OFE, czyli likwidacji II filaru, jest niekorzystna zarówno dla finansów publicznych, jak i dla
przyszłych emerytów.
W starym systemie emerytalnym (do 1998 r.) wszystkie świadczenia były finansowane z
bieŜących wpływów z pseudoskładek na ubezpieczenie społeczne oraz innych podatków.
Powiększający się deficyt systemu emerytalnego, który rząd finansował rosnącym długiem,
ograniczał krajowe oszczędności. Liczne przywileje emerytalne w połączeniu z niskim
oficjalnym
wiekiem
emerytalnym
i
sposobem
wyznaczania
wysokości
emerytury
powodowały, Ŝe wielu ludzi zdolnych do pracy wcześnie przechodziło na emeryturę. W
efekcie, znacząco zmniejszały się podaŜ pracy i moŜliwości rozwoju gospodarki.
Fundacja FOR
Al. J. Ch. Szucha 2/4 lok. 20, 00-582 Warszawa
tel. +48 22 427 40 10, fax. +48 22 213 37 85
www.for.org.pl
„Według szacunków z 1998 r., utrzymanie starego systemu emerytalnego spowodowałoby, Ŝe
część pseudoskładki przeznaczana wyłącznie na wypłatę emerytur musiałaby wzrosnąć z 24%
w 1998 roku do ok. 42 proc. w 2050 r.”
– wylicza Wiktor Wojciechowski, ekonomista FOR i
jeden z autorów raportu.
Jak wynika z raportu FOR, dzięki nowemu systemowi emerytalnemu polska gospodarka powinna
rozwijać się szybciej niŜ w przypadku próby utrzymania poprzedniego systemu. Nowy system sprzyja
wzrostowi aktywności zawodowej, gdyŜ uzaleŜnia wysokość emerytury od kwoty odprowadzonych
składek oraz zawęŜa moŜliwości przechodzenia na wczesną emeryturę. Zmniejsza takŜe ryzyko
wzrostu podatków, bo przy wyliczaniu emerytury bierze pod uwagę starzenie się społeczeństwa i
wydłuŜanie Ŝycia. W rezultacie, nowy system emerytalny ogranicza ryzyko zuŜywania istotnej części
prywatnych oszczędności na finansowanie emerytur.
„System, w którym część składki emerytalnej trafia do OFE, sprzyja wzrostowi krajowych
oszczędności w okresie, w którym część kapitałowa systemu gromadzi składki, a nie wypłaca jeszcze
Ŝadnych emerytur. Przyczynia się teŜ do rozwoju rynku kapitałowego, bo OFE inwestują w akcje, co
zwiększa płynność rynku kapitałowego, a ta przyciąga innych inwestorów, takŜe z zagranicy. Wreszcie,
wzmacnia presję na polityków, aby prywatyzowali, bo prywatyzacja dostarcza im środków na
sfinansowanie transferów do OFE. Jednocześnie, OFE, zwiększając płynność na rynku akcji,
ułatwiają politykom uzyskanie korzystnych cen za sprzedawane państwowe firmy.”
– tłumaczy
Andrzej Rzońca, członek Rady Polityki PienięŜnej, współpracownik FOR i współautor raportu.
Z raportu „Reforma emerytalna a finanse publiczne w Polsce” wynika, Ŝe w okresie ostatnich 11 lat
dokonano wielu powaŜnych odstępstw od załoŜeń reformy emerytalnej. Po pierwsze, gdyby od 1999 r.
przychody z prywatyzacji były w całości przeznaczane na pokrycie kosztów reformy emerytalnej, to
sfinansowałyby one aŜ 75% transferów z budŜetu państwa do OFE. Po drugie, w 2003 r. z
powszechnego systemu wyłączono osoby rozpoczynające pracę w słuŜbach mundurowych, w 2005 r.
górników, o dwa lata (2002-2008) opóźniono likwidację wcześniejszych emerytur, wciąŜ nie
dostosowano systemu rentowego do zasad nowego systemu emerytalnego, przedwcześnie (juŜ w
2010 r.) zaczęto wykorzystywać pieniądze zgromadzone w Funduszu Rezerwy Demograficznej.
„Ograniczenie wcześniejszych emerytur zaczyna stopniowo podnosić efektywny wiek emerytalny, a w
rezultacie takŜe zwiększać współczynnik aktywności zawodowej i zatrudnienia osób starszych. W
Fundacja FOR
Al. J. Ch. Szucha 2/4 lok. 20, 00-582 Warszawa
tel. +48 22 427 40 10, fax. +48 22 213 37 85
www.for.org.pl
latach 2007-2009 efektywny wiek emerytalny męŜczyzn otrzymujących emerytury z ZUS wzrósł z 59,7
do 61 lat (tj. o 1 rok i 4 miesiące), a w przypadku kobiet wzrósł on z 55,8 do 57,8 lat (tj. o 2 lata).”
–
mówi Wiktor Wojciechowski.
Jak twierdzą autorzy raportu FOR główną przyczyną duŜego deficytu w finansach publicznych w
Polsce jest zbyt szybkie, w stosunku do tempa wzrostu gospodarki, zwiększanie wydatków
publicznych, a nie wprowadzenie reformy emerytalnej.
„Koszty transferów do OFE nie są źródłem wysokiego deficytu w finansach publicznych. Deficyt ten
ma być w 2011 r. czterokrotnie większy od nich. Ponadto, transfery do OFE powinny być finansowane
z przychodów z prywatyzacji. Jednak, nawet gdyby były pokrywane poprzez zaciąganie długów, to
dopóki odsetki od tych długów są niŜsze od tempa wzrostu gospodarki, zgodnie z którym waloryzuje
się zobowiązania emerytalne państwa, dopóty utworzenie OFE powinno być opłacalne dla finansów
publicznych.”
– podkreśla Andrzej Rzońca.
„W przypadku likwidacji II filaru pomimo utrzymania formuły wyliczania świadczenia, która zachęca
do dłuŜszej pracy zawodowej, znacząco rośnie ryzyko tego, Ŝe państwo w przyszłości obniŜy wysokość
kapitału zgromadzonego na indywidualnych kontach emerytalnych w ZUS. Ta niepewność moŜe
zachęcać pracujących do skrócenia aktywności zawodowej i wcześniejszego przejścia na emeryturę.”
– ostrzega Wojciechowski.
„Wstrzymanie transferów do OFE poprawia saldo finansów publicznych
(o ok. 1,6 % PKB rocznie), ale tylko w krótkim okresie. Rozwiązanie to zwiększa ukryte zobowiązania
emerytalne na indywidualnych kontach w ZUS. W długiej perspektywie rośnie prawdopodobieństwo
podwyŜszenia podatków na pokrycie ewentualnego deficytu w systemie emerytalnym lub obniŜenie
wysokości wypłacanych świadczeń. To moŜe oznaczać znaczne osłabienie wiarygodności państwa.
MoŜe być teŜ postrzegane jako zamiatanie problemu pod dywan i przenoszenie odpowiedzialności za
rozwiązanie tego problemu na barki przyszłych pokoleń.”
– dodaje Rzońca.
Z punktu widzenia przyszłych emerytów, w przypadku wstrzymania transferów do OFE, wysokość
przyszłych świadczeń emerytalnych będzie prawdopodobnie niŜsza, gdyŜ kapitałowa część systemu
emerytalnego powinna osiągać przeciętnie wyŜsze stopy zwrotu w porównaniu do tempa waloryzacji
stanu kont w ZUS. Wstrzymanie transferów do OFE oznacza całkowitą likwidację tej części
oszczędności emerytalnych, które podlegają dziedziczeniu.
Raport FOR „Reforma emerytalna a finanse publiczne w Polsce" dostępny jest na stronie
www.for.org.pl.
Fundacja FOR
Al. J. Ch. Szucha 2/4 lok. 20, 00-582 Warszawa
tel. +48 22 427 40 10, fax. +48 22 213 37 85
www.for.org.pl
Kontakt dla mediów:
Wiktor Wojciechowski
Ekonomista Fundacji FOR
kom. +48 667 753873
e-mail: wiktor.wojciechowski@for.org.pl
Paulina Chylińska
Specjalista ds. PR
Fundacja FOR
tel. +48 22 427 40 10, kom. +48 609 717 102
e-mail: paulina.chylinska@for.org.pl
Fundacja FOR
Al. J. Ch. Szucha 2/4 lok. 20, 00-582 Warszawa
tel. +48 22 427 40 10, fax. +48 22 213 37 85
www.for.org.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]