Interferencja, fizykoterapia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Pr
Ģ
dy interferencyjne
.
Pr
Ģ
dy
Ļ
redniej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
– s
Ģ
takie, których
cz
ħ
stotliwo
Ļę
mie
Ļ
ci si
ħ
mi
ħ
dzy
1000 do 10000 Hz
.
Praktycznie w lecznictwie wykorzystuje si
ħ
głównie
cz
ħ
stotliwo
Ļę
od 2000 do 8000 HZ.
Terapeutyczne zastosowanie pr
Ģ
dów
Ļ
redniej
cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci zapocz
Ģ
tkował
austriacki lekarz Hans
Nemec.
Interferencja
(łac.
inter
–
mi
ħ
dzy
+
ferre
–
nie
Ļę
) to
zjawisko
nakładania si
ħ
fal
prowadz
Ģ
ce do
zwi
ħ
kszania
lub
zmniejszania
amplitudy
fali wypadkowej
.
Interferencja zachodzi dla wszystkich rodzajów fal, we
wszystkich o
Ļ
rodkach, w których mog
Ģ
rozchodzi
ę
si
ħ
dane fale.
a) pr
Ģ
dy interferencyjne (NC, IF)
zawane
pr
Ģ
dami
Nemeca
– powstaj
Ģ
w wyniku
nało
Ň
enia dwóch pr
Ģ
dów
Ļ
redniej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci o przebiegu sinusoidalnym, których
cz
ħ
stotliwo
Ļę
ró
Ň
ni si
ħ
wielko
Ļ
ci
Ģ
100 Hz
najcz
ħĻ
ciej to
3900 HZ i 4000 Hz lub 4000 Hz i 4100 Hz.
Pr
Ģ
dy te płyn
Ģ
w dwóch niezale
Ň
nych obwodach
zabiegowych, a aplikuje si
ħ
je za pomoc
Ģ
czterech równej
wielko
Ļ
ci elektrod
przyło
Ň
onych do ciała pacjenta, tak by
utworzyły
dwa krzy
Ň
uj
Ģ
ce si
ħ
obwody pr
Ģ
dowe
w
miejscu zabiegowym
.
Wyniku czego powstaje pr
Ģ
d interferencyjny , który
przepływa przez obszar zabiegowy zwany polem
interferencyjnym.
Wyró
Ň
nia si
ħ
pole statyczne
i
dynamiczne.
W statycznym polu
interferencyjnym pr
Ģ
d interferencyjny
powstaje na jednej z osi symetrii uło
Ň
enia elektrod i jego
poło
Ň
enie jest niezmienne.
Stosuje si
ħ
to pole
w tedy, gdy
miejsce zabiegowe jest
Ļ
ci
Ļ
le okre
Ļ
lone
.
Pole to powstaje w warunkach wyidealizowanych, nie
wyst
ħ
puj
Ģ
cych w rzeczywisto
Ļ
ci, bowiem powstaje ono w
o
Ļ
rodku o jednorodnych wła
Ļ
ciwo
Ļ
ciach elektrycznych w
wyniku przepływu pr
Ģ
dów składowych mi
ħ
dzy dwoma parami
elektrod.
Pole dynamiczne
stosuje si
ħ
, gdy terapi
Ģ
nale
Ň
y obj
Ģę
wi
ħ
ksz
Ģ
powierzchni
ħ
, gdy
Ň
w nim kierunki
stuprocentowej interferencji s
Ģ
zmienne. Mo
Ň
ne je
wytworzy
ę
w tkankach dwojaki sposób.
Pierwszy
polega
na zamianie pola interferencyjnego na
dynamiczne przez ci
Ģ
gł
Ģ
zmian
ħ
poło
Ň
enia elektrod. Jest
to jednak trudne w wykonaniu, ze wzgl
ħ
du na
konieczno
Ļę
utrzymania wła
Ļ
ciwego kontaktu ze skór
Ģ
w
czasie całego zabiegu. Połowiczne rozwi
Ģ
zanie stanowi
tzw. kinetyczna metoda stosowania pr
Ģ
dów
interferencyjnych, w której jedna z ka
Ň
dej pary elektrod
jest w postaci
elektrody — r
ħ
kawicy
, umo
Ň
liwiaj
Ģ
cej
przesuwanie jej po powierzchni skóry w danej okolicy
ciała.
.
Drugi sposób
opiera si
ħ
na oddziaływaniu na rozkład
potencjałów elektrycznego pola interferencyjnego.
Uzyskuje si
ħ
to pole przez synchroniczna, cykliczn
Ģ
,
naprzemienn
Ģ
zmian
ħ
nat
ħŇ
enia
pr
Ģ
du w obu obwodach
W efekcie w tkankach powstaje wysoce zło
Ň
one
elektrycznie pole interferencyjne, w którym
zmienia si
ħ
rytmicznie warto
Ļę
wektora interferencji.
Pr
Ģ
dy interferencyjne s
Ģ
przemiennymi pr
Ģ
dami
Ļ
redniej
cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci, modulowanymi sinusoidalnie
z mał
Ģ
cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
Ģ
,
a zatem ich
działanie na ustrój
jest
analogiczne
jak pr
Ģ
dów niskiej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
i
wywołuje:
- działanie przeciwbólowe, b
ħ
d
Ģ
ce wynikiem
podwy
Ň
szenia progu bólu,
- pobudzenie do skurczu mi
ħĻ
ni szkieletowych,
- rozszerzenie naczy
ı
krwiono
Ļ
nych, a w zwi
Ģ
zku z tym
usprawnienie kr
ĢŇ
enia obwodowego,
- wpływ na autonomiczny układ nerwowy,
- usprawnienie procesów od
Ň
ywczych i przemiany materii
tkanek.
W pr
Ģ
dach Nemeca pr
Ģ
d w
Ļ
redniej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci jest
tylko fal
Ģ
no
Ļ
n
Ģ
, która charakteryzuje si
ħ
tym,
Ň
e:
•
gł
ħ
biej wnika w tkanki
, a lepsze przenikanie tych
pr
Ģ
dów w gł
Ģ
b tkanek zwi
Ģ
zane jest z
pojemno
Ļ
ciowym
charakterem oporno
Ļ
ci tkanek
, jak
Ģ
stawiaj
Ģ
one
przepływaj
Ģ
cemu pr
Ģ
dowi przemiennemu.
Ze wzoru na oporno
Ļę
pojemno
Ļ
ciow
Ģ
wynika,
Ň
e
oporno
Ļę
pojemno
Ļ
ciowa
tkanek w
przypadku stałej
ich
pojemno
Ļ
ci elektrycznej zmniejsza si
ħ
w miar
ħ
zwi
ħ
kszania cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
pr
Ģ
du.
•
nie powoduje uszkodze
ı
elektrolitycznych skóry
, co
zwi
Ģ
zane jest z ograniczonym wpływem
elektrochemicznym na tkanki,
W wyniku interferencji pr
Ģ
dów
Ļ
redniej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
powstaje bodziec leczniczy ró
Ň
ni
Ģ
cy si
ħ
cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
Ģ
od
0 do 100 Hz (200Hz) . W zale
Ň
no
Ļ
ci od choroby stosuje si
ħ
pr
Ģ
d NC o
stałej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
lub o
rytmicznie
zmieniaj
Ģ
cej
si
ħ
, obejmuj
Ģ
cej całe wy
Ň
ej wymienione
pasmo lub jego cz
ħĻę
.
Stała cz
ħ
stotliwo
Ļę
od:
•
0 Hz – 10 Hz
– powoduje pobudzenie włókien
nerwowych i skurcze mi
ħĻ
ni poprzecznie pr
ĢŇ
kowanych,
•
90 Hz – 100 Hz
– zmniejsza napi
ħ
cie układu
współczulnego, działa przeciwbólowo,
•
mniej dra
Ň
ni zako
ı
czenia nerwowe
, przez co zabieg
jest bardziej przyjemny w odczuciach dla pacjenta.
Dzi
ħ
ki tym czynnikom nast
ħ
puje wytworzenie
w gł
ħ
bi
struktur
tkankowych czynnego
biologicznie bod
Ņ
ca
elektrycznego
małej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
, zwykle w granicach
0-100 Hz
, a w nowszych aparatach do 200 Hz.
Natomiast zmienna cz
ħ
stotliwo
Ļę
powoduje:
•
0 Hz – 10 Hz –
powoduje skurcze mi
ħĻ
ni,
•
25 Hz – 50 Hz
– powoduje skurcze mi
ħĻ
ni, poprawia
kr
ĢŇ
enie obwodowe,
•
50 Hz do 100 Hz
– polepsza ukrwienie, przemian
ħ
materii,
działa przeciwbólowo, zmniejsza napi
ħ
cie mi
ħĻ
niowe,
•
90 Hz – 100 Hz
– działa przeciwbólowo, zmniejsza napi
ħ
cie
układu współczulnego, powoduje przekrwienie tkanek,
•
0 Hz – 100 Hz
wykazuje działanie wszystkich poprzednich
zakresów czyli od działania dra
Ň
ni
Ģ
cego do tłumi
Ģ
cego.
Metodyka zabiegu:
Czynno
Ļ
ci fizjoterapeuty s
Ģ
takie same jak w innych zabiegach
z zastosowaniem pr
Ģ
du.
1. Do zabiegu wykorzystuje si
ħ
cztery równej wielko
Ļ
ci elektrody,
które s
Ģ
podł
Ģ
czone do dwóch niezale
Ň
nych obwody zabiegowych.
2. S
Ģ
one tak przyło
Ň
onych do ciała pacjenta, by utworzyły dwa
krzy
Ň
uj
Ģ
ce si
ħ
obwody pr
Ģ
dowe w miejscu zabiegowym.
3. W zwi
Ģ
zku z tym,
Ň
e stosuje si
ħ
pr
Ģ
d
Ļ
redniej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci
podkłady u
Ň
ywane do zabiegu mog
Ģ
by
ę
cie
ı
sze ni
Ň
przy stosowaniu
pr
Ģ
dów niskiej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci, bowiem jest ograniczona mo
Ň
liwo
Ļę
uszkodzenie skóry.
4. Przy dawkowaniu nat
ħŇ
enia pr
Ģ
du nale
Ň
y uwzgl
ħ
dni
ę
subiektywne
odczucia pacjenta, w ka
Ň
dym jednak przypadku odczucie to musi by
ę
intensywne.
5. Czas zabiegu wynosi od10 do 15 min.
6. Zabiegi wykonuje si
ħ
codziennie, a pełen cykl leczenia obejmuje
od 10 do 15 zabiegów.
Wskazania i przeciwwskazania do stosowania pr
Ģ
dów
interferencyjnych s
Ģ
takie same jak w terapii pr
Ģ
dami niskiej
cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci.
b) pr
Ģ
dy interferencyjne amplitudowe (AMF)
premodulowany pr
Ģ
d interferencyjny
– s
Ģ
nowocze
Ļ
niejszym i bardziej skutecznym sposobem terapii,
gdy
Ň
interferencja nie zachodzi w tkankach
, tylko w obu
kanałach
płynie taki sam zsynchronizowany pr
Ģ
d
,
zmodyfikowany do fali o niskiej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci.
Interferencja wyst
ħ
puje nawet w przypadku
niezbyt
precyzyjnego uło
Ň
enia elektrod,
co zwi
ħ
ksza skuteczno
Ļę
terapii. Metodyka i parametry s
Ģ
takie same jak w
przypadku pr
Ģ
dów Nemeca. Nowo
Ļ
ci
Ģ
w tej metodzie jest
równie
Ň
to,
Ň
e obwody
mog
Ģ
si
ħ
krzy
Ň
owa
ę
jak równie
Ň
mog
Ģ
by
ę
stosowane oddzielnie
. Jest to o tyle skuteczne,
bowiem na małych powierzchniach bardzo trudno jest
uło
Ň
y
ę
cztery elektrody.
Terapia interferencyjna
mo
Ň
e
by
ę
ł
Ģ
czna
z innymi
terapiami np.
krioterapi
Ģ
, laseroterapi
Ģ
, polem
magnetycznym niskiej cz
ħ
stotliwo
Ļ
ci, na
Ļ
wietlaniem
lamp
Ģ
typu Sollux, UD
,
DKF
,
technikami manualnymi,
ę
wiczeniami
.
Nie stosuje si
ħ
dwóch sposobów leczniczych maj
Ģ
cych ten
sam skutek terapeutyczny, a tym bardziej skutek przeciwny.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]